نخستین و مهمترین نکته در خصوص ورود به ماه مبارک رمضان که نکته ای ساده و دم دست اما مورد غفلته جایگاه ما در مهمونیه خداست.

اگرچه تاکنون عموما سفارش شدیم که سر و وضعمون رو برای ورود به میهمانی خدا مرتب کنیم اما پیش از اون لازمه که بدونیم کی هستیم و باید چه کنیم؟

بدون شک مهمان اگر مایحتاج خودش رو برای ایام مهمانی، همراه ببره، بی ادبی و بی حرمتیه بزرگی به میزبان کرده و شاید با اخم صاحب خانه و حتی طرد او روبرو بشه! پس اول اینکه ما با افتخار تمام با دست خالی و سراپا نیاز وارد میهمانی خدا میشویم . البته احساس دست خالی بودن و نیازمندی، خیلی هم ساده نیست و ما نوعا حتی وقتی به پیشگاه الهی توجه میکنیم، از اینکه فقیر هستیم طفره میریم و هرجور شده ی دارایی برای خودمون دست و پا میکنیم در حالیکه اگر او غنی است و حالا سفره ای گسترده، هرچه فیرتر و دست خالی تر باشیم-چه مادی و چه معنوی- نه تنها به نفع ماست بلکه میهمانی او هم رونق بیشتری خواهد گرفت.

پس اگر احساس فقر و نیاز نمیکنیم از الان شروع کنیم به کسب و تقویت این حالت / مهمترین ابزار و راه موثر برای کسب این حالت، یادآوری گناهان، خطاها و ضعفهای مختلفی ست که در وجود ما-چه جسم،چه عقاید و چه اعمال - وجود داره/ پس از الان تا آغار ماه مبارک هر توجهی که کمیکنیم یعنی ذکر میگیم یا فکر میکنیم با این نیت باشه.

دوم اینکه باید بدانیم میهمانی برای خوش بودن و جدا شدن از زحمات همیشگی است / پس از الان سعی کنیم مشقتهای بی جهت و بی فایده رو از ذهنمون خارج کنیم تا در ماه مبارک میزبان رغبت بکنه از ما پذیرائی بکنه / مثل مورد قبل این هم بسادگی بدست نمیاد و نیاز به توجه و تمرین داره / موثرترین راه و ابزار برای رسیدن به این مهم توجه و فکر به این نکته است که در اصل و در حقیقت، فقط ترک محرمات و انجام واحبات، دستور داده شده و تا اینها بدرستی انجام نشه نوبت به مراتب الاتر نمیرسه / پس از الان تا ماه مبارک در همه حالات معنوی و موقع فکر و ذکر با خودمون بیاندیشیم که چه مقدار از اعمالمون "ترک حرام" مسلم و قطعی " و"انجام واجب مسلم و قطعی" است. اینطور فکر و محاسبه کردن بعد از چند روز چینشی جدید در عقاید و اعمال ایجاد میکنه و با اولویت بخشیدن به دستورات الهی، ایمان رو تقویت و اراداه انجام کارهای درست رو قوی تر میکنه.

سوم اینکه بدونیم و یقین داشته باشیم کسی که چنین مهمونیه عظیمی رو ترتیب داده، ذائقه تک تک مهمونهاش رو میشناسه و به همه نیازهای مادی و معنویشون واقفه و سفره رو پر کرده از مایحتاج مهمونها / پس لطفا بجای خدا تصمیم نگیریم، حرف تو دهنش نذاریم، امر و نهی نکنیم، شک و سوء ظن نداشته باشیم / بلکه سعی کنیم در فضای معنوی ماه مبارک رمضان، بجای فکر کردن به حاجاتمون به روا شدن قطعیشون فکر کنیم و تلاش کنیم بسته های از پیش امده شده رو پیدا کنیم و بر داریم. ممکنه در نگاهی یا حرفی یا کمکی یا ندیدن و. نگفتنی و یا در هر چیزه دیگه یی باشه و ما بهش توجه نکنیم / بنابراین از الان تا قبل از آغاز ماه مبارک تمرین کنیم که به میزبان دستور ندیم و به مهمان نوازیش اعتماد کامل داشته باشیم و مطمئن باشیم بهتر و بیشتر از نیازمندیهای مادی و معنویمون بهمون خواهد بخشید لذا در فکر و ذکر و لحظات عبادت و دعا به این قضیه نیز بیشتر توجه کنیم

بنابر آنچه عرض شد نکته اول در خصوص ورود به میهمانی خدا اینه که بدونیم کی هستیم و چه جایگاهی داریم بنابراین به 3 نکته توجه کنیم:

اول اینکه باید با دست خالی وارد بشیم واونم با افتخار

دوم اینکه در مهمونی باید بی خیال زحمات قبل شد و سعی کنیم خوش باشیم

سوم اینکه مطمئن باشیم میزبان سفره ش رو بر اساس نیازهای ما چیده و ما فقط سعی کنیم بسته های آماده رو در طول ماه پیدا کنیم و برداریم.

-          ما هرکاری میکنیم تو ذهنمون مهمونی های دنیایی فقط مدنظرمون قرار میگیره...

بهتره در ماه مبارک از انجام کارهای حاشیه ای بپرهیزیم و حواسمون جمع ضیافة الله باشه خصوصا بخاطر گرمای هوا و ساعات طولانیه روزه، با امور دیگه من جمله هرنوع رژیم سالم سازی یا لاغری، بر سختی روزه داری اضافه نکنیم.

بالاخره با توجه به شیوه تربیتی ما که نوعا در اثر قشری گری برخی مبلغین بوده، در ذهن ما اکثر جلوات عبادی متاسفانه رنگ دنیایی و ظاهری داره، اما میشه رفته رفته ملاکها و مقیاسهای معنوی رو جایگزین کرد.

بدون شک برای درک حقیقت روزه و ماه مبارک نیز به این نگاه نیاز داریم / بطور عملی و کاربردی راه درک ابعاد معنوی ضیافت الهی با ناجم کارهایی ممکنه:

اول اینکه بدونیم در این ماه، خداوند متعال همنشین بندگان روزه دارش میشه و قطعا و یقینا احساس این همنشینی رو به اونها منتقل میکنه پس برای درک این همنشینی لازمه بدونیم ولی و جانشین خدا بیش از هر زمان و موقعیت دیگه به یکایک روزه داران سر میزنن و خودی نشون میدن و نشانه توجه و الطفات ایشون اول دوری ما از گناه و غفلت و سپس ایجاد حس و حال معنوی خاص خواهد بود.

دوم اینکه در ماه مبارک همه زمانها و مکانها تجلیگاه محبوب میشه پس در محل کار، در جامعه، در منزل، و هرجای دیگه و در هر ساعت و روزی بدنبال درک همنشینی محبوب باشیم.

در تعالیم تربیتی ما هست که گاهی برای امتحان مومن فضا رو برای او تاریک میکنند اما همه چیز رو مفید و موثر قرار میدن و از او میخوان هرچیزی رو که در تاریکی حس یا لمس یا درک میکنه برای خودش برداره، اگرچه قادر به دیدنش نیست / این تمرین در ماه مبارک نمود زیاد و زیبایی داره و نباید از کوچکترین نفع و بهره و خیری چشمپوشی کرد.

تجربه ثابت کرده خصوصا در ماه مبارک اگر دوست خوب و کسی که ایمانمون رو تقویت کنه نداریم، تنهایی رو تجربه کنیم / مجازی و واقعی هم نداره!