اگر مقصود پروازست قفس ویرانه تر بهتر
اگر معشوق بر دارست هوس میرانه تر بهتر
صدای من گلوگیر و غمت عالم فراگیرد
به گوش من صدای تو جرس گیرانه تر بهتر
تو معشوقی و خم ابرو به تندی قهر فرمایی
ولی با من بگو عاشق عبس دیرانه تر بهتر
مرا تلخی کام و دل خدادادی ست کین سانم
ترا چون شهد شیرینی مگس شیرانه تر بهتر
اگر دنیا ست مقدارش همان ارزن که می دانی
تهی بطنان گیتی را نفس پیرانه تر بهتر
نمی دانم که این بالست یا زنجیر جان فرسا
ولیکن چون بود حائل نفس گیرانه تر بهتر
نمی خواهم نمی مانم تمامی فکر پروازم
دگر هنگام پروازست قفس ویرانه تر بهتر