بسم الله الرحمن الرحیم

در 2 جلسه قبل عرض شد خواندن و مداومت بر قرائت سوره مبارکه حدید خصوصا اگر به همراه مابقی مسبحات - سوره هایی که با سبّح یا یسبّح یا سبحان آغاز میشه-باشه، آثار و خواص عجیب و بزرگی داره.
همچنین گفته شد برای ایجاد ظرفیت معنوی و بزرگ شدن قلب و همچنین پاکی از زنگارها و آلودگیها، گفتن "تسبیح" مهم و ضروری ست و مصدایقی از "تسبیح"عرض شد.
اگر اذکار لسانی رو همانند داروها فرض کنیم، برای مقابله با دردهای پیشرفته و پیچیده به داروهای ترکیبی و قوی نیازمند هستیم، لذا اذکار نیز بعضا از اجزاء مختلفی تشکیل میشن که نوعا توسط معصوم علیه السلام یا با اذن ایشون انجام میشه. درباره "تسبیح" و منزه دانستن خداوند نیز همین شیوه به کار گرفته شده و انواع مختلفی از تسبیحات در اختیار قرار گرفته که هر یک آثار خاصی داره. به غیر از "سبحان الله" و"تسبیحات اربعه" یکی دیگه از تسبیحات ترکیبی و بسیار قوی و موثر، "تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها" ست که با ترکیب 3 ذکر "الله اکبر"،"الحمدلله" و"سبحان الله" با اعداد و چینشی خاص، ایجاد شده.
بنابراین برای ایجاد ظرفیت معنوی و رسیدن به پاکی درون یکی از اذکار مهم و موثر این تسبیحات شریفه است.
بهترین زمان گفتن تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها بعد از نمازهای واجب است.
34 مرتبه الله اکبر 33 مرتبه الحمدلله 33 مرتبه سبحان الله
*****
اما در این جلسه به دومین محور کلی و اصلی این سوره هم اشاره ای میکنیم:
دومین نکته و محور اصلی این سوره مبارکه، "تقرّب" است یعنی نزدیک شدن به خدا. در سوره حدید فراتر از بخشهای دیگه ی قرآن کریم، راهکارهای عملی مختلفی برای نزدیک شدن به خدا بیان شده که در 4 مورد اساسی خلاصه میشه:
1-تسبیح خدا که در جلسات قبل و چند سطر بالا اشاراتی شد
2-انفاق
3-قرض الحسنه
4-صدقه
همانطور که مشخص است به غیر از ذکر لسانی که می بایست با توجه و نیت خالص باشه، 3 مورد دیگه از امور اقتصادی و جهاد با اموال است.
در جای جای قرآن کریم، مکررا تصریح شده که مومنان حقیقی به 2 جهاد مامور هستند و توسط این دو امتحان میشوند
اول جهاد با اموال
دوم جهاد با جان
حال در این سوره مبارکه 3 مصداق عینی از جهاد با اموال مورد اشاره و تصریح قرار میگیره که اثر و نتیجه ای بزرگ داره و اون هم تقرب و نزدیکی به خداست.
یعنی اگر کسی و مومنی قصد داره به خدا نزدیک بشه می بایست از مادیات دل بکنه و از هر راه ممکن بوسیله اموالش جهاد و کوشش کنه تا منفعتش به دیگران برسه. از این طریق قرب به خدا فراهم میشه.
یکی از نکات جالب و عجیب این سوره مبارکه، اینه که منافقین رو بدتر از کفار معرفی میکنه و برای شناسادن اینها این صفات زشت رو معرفی میکنه. یعنی به جز مومنان حقیقی مابقی افراد به یک یا چند از این صفات زشت آلوده هستند و بواسطه همینها هم عاقبت به شر و جهنمی خواهند شد:
1-دنیا طلبی
2-تجمل گرایی
3-فخر فروشی-چشم هم چشمی
4-مال اندوزی
5-قوم و قبیله گرایی
6-بخل
این سوره مبارکه مجموع این صفات زشت و ناپسند رو ایجاد کننده حالتی بد در انسان میدونه که همواره همگان با اون امتحان میشن. این حالت بد و ویرانگر اینه که " انسان صرفا بخاطر بدست آوردن مادیات و دنیا خوشحال بشه و با از دست دادنش ناراحت و غمگین بشه" به زبان ساده تر: کسانی که ملاک موفقیت در زندگیشون مادیات و بدست اوردن اموال بیشتر هست و با از دست دادن کوچکترین چیزی افسرده و ناراحت میشن، اینها حتی اگر تظاهر به ایمان کنند، هرگز مومن محسوب نمیشن.
البته این سوره مبارکه، مومنین حقیقی رو در مقابل این دسته افراد قرار میده و نشانه مومن حقیقی اینه که: "شادی و غمش بر اساس بدست آوردن یا از دست دادن مادیات نیست و معنویات و کمالات انسانی براش اولویت و اهمیت داره نه مادیات" و
پرداخت صدقه بدون منت به فقراء و نیازمندان،
پرداخت قرض الحسنه به کسانی که از دریافت کمک بلاعوض بخاطر آبرو و موقعیتشون، شرم دارند
و همچنین داشتن دستی بخشنده و مرامی کریمانه،
را سند و علت حقیقی بودن ایمان این دسته از افراد بر میشمره.