- کسی به آیت الله سید عبدالکریم کشمیری گفتن میشه برای حاجتم زیارت عاشورا بخونم ایشون گفتن خیر زیارت عاشورا چوب دارد..و گفتن نماز جعفر طیار بخونید.این مطلب صحت داره؟
زیارت عاشورا علیرغم اینکه یکی از منابع اعتقادی ما هست اما شرایط سختی داره که بدرد انسانهای معمولی نمیخوره.البته گاهی خوندنش اشکالی نداره. اما بطور مرتب یا به عنوان ذکر خاص کسی اجازه نمیده
- چ شرایطی؟
هم شرایط معرفتی داره هم شرایط ظاهری
از نظر معرفتی کسی که در وادی عاشورا و زیارتش قرار میگیره حتما باید عادل باشه. حتما باید به همه دوستان خدا توجه کنه و حقی رو ازشون ضایع نکنه.حتما باید دشمنان خدا رو بشناسه و باهاشون دشمنی کنه
ماها که در حب و بغضهای سطح پایین گرفتاریم نمیتونیم اینطور باشیم و به سختیها و بلاهای زیادی گرفتار میشیم
- یعنی چهل روز خواندن زیارت عاشورا مشکل درست می کنه؟
بله...زیارت عاشورا باید گاهی خونده باشه.. اگر استادی به عنوان ذکر خاص چنین تجویزی بکنه حتما باید عواقبش رو هم مدیریت بکنه و خیلی بعیده کسی اینکار رو بکنه
- کسی ک چهل روز خونده چطوری میتونه رفع مشکل کنه؟
حالا که گذشته اشکالی نداره اما در کل اذکار خاص نیاز به اذن داره و حتما باید استاد این راه که اهل ذکر هست تجویز کنه با شنیدن از این و اون یا خوندن در کتابها نمیشه ذکر گفت. فقط 2 ذکر عام وجود داره که همیشه و همه جا بدون هیچ اذنی میشه گفت"صلوات"و"استغفار" مابقی همه اذن میخوان
درباره رفع عواقبش اگر توان مالی دارید گوسفند وگرنه یک مرغ ذبح کنید و به نیازمند بدید. متعدد هم استغفار بگید چند روزی.انش اءالله که رفع میشه
منظور از عواقب زیارت عاشورا یا برخی اذکار خاص اینه که سطح امتحانات رو بالا میبره.. چه در ترک کردن کارهای ناشایسته چه در انجام کارهای شایسته و بایسته... گاهی یعنی نظم خاصی نداشته باشه. هیئتی.مناسبتی
- معمولا تو همین گروههای مجاز ختم چهل روز عاشورا برا رفع حوائج میخونیم.. این درست نیست؟
خیر..هیچ ختم ذکری جز صلوات و استغفار صحیح نیست مگر اذن استاد داشته باشه.وادی اذکار بسیار پیچیده است و نمیشه همینطور واردش شد
- میشه بدون اجازه استاد ختم سوره های قرآنی رو برداریم؟
بله خوندن قرآن اشکالی نداره ان شا الله که با توجه باشه چون مهم درک مفاهیم هست نه خوندن زیاد
- اذکار و تعقیبات نماز هم اجازه میخوان؟
ببینید در اسلام برای همه بخشهای زندگی فردی و اجتماعی و مادی و معنوی قوانین دقیقی وجود داره
اگر دستور معصوم هست و مثلا در مفاتیح نوشته که امام صادق فرموده اینطور انجام بدید.خیر نمیخواد
- جایی خوندم زن اهنگر میمیره خاکش که میکنه ازنوراون بقیه قبرهاازعذاب نجات پیدامیکنن یه نفری این حالت رومیبینه ومیره از شوهرش میپرسه که همسرتون چیکارمیکرد چگونه بود اهنگره ج میده هرروز زیارت عاشورامیخونده واون نوری که از قبرش بیرون اومده بود وبقیه قبرها نجات پیداکردن به سبب نورامام حسین بوده که به دیدن همسرم اومده بود
ببینید اکثر این نقلها صحت داره و کاملا درسته.. حالات و ظرفیتهای افراد هم با هم متفاوته
آداب و دستوراتی که هست جنبه عمومی داره که برای هرکس در هر شرایط ایمانی و عملی باشه موثره اما اگر کسی ظرفیت بالاتری داشته باشه یا از کسی اجازه داشته باشه بحثش فرق میکنه
و اینکه عرض کردم عواقب و عوارض که میگیم نه اینکه چیز بدی باشه. نه.خیلی هم خوبه. اما سخته. زندگی دنیایی رو سخت میکنه. آیا ما مجاز به این کار هستیم که روزیمون رو کم کنیم؟ محبت دیگران به خودمون رو کم کنیم؟ شرایط زندگی رو سخت کنیم؟ و... تا در مقابلش مقام معنوی بالاتری داشته باشیم؟
- من ازکسی اجازه نگرفتم از سال۷۹ تاالان همیشه میخونم
فرضا عوارضی نداشته. خب بررسی و محاسبه کنید چه منافعی داشته.. در هر صورت گفتن و خوندن اذکار بدون حساب و کتاب فایده ی چندانی نداره و سختیهای زندگی رو زیاد میکنه
انسان باید بیشتر به دنبال تشنگی باشه نه آب
ذکر مثل آب میمونه آیا ما اینقدر ظرفیت داریم که این آب سیلاب نشه و ما رو با خودش نبره؟
اول ظرفیت معرفتی و تشنگی معنویش رو فراهم کنیم اونم به صورت پله پله و به موازاتش دریافتیهامون رو بیشتر کنیم
- دعای عهد چطور میگن چهل روزبخونی ازیاران امام زمان میشی اینم اجازه میخواد
ابتدای دعای عهد اومده که امام صادق اینطور دستور دادن پس خوندن 40 روزش اشکال نداره
- زیارت عاشورا که میخونم فکر میکنم از لحاظ معنوی اعتقاداتم وابستگی بیشتر به معنویات و علم در راه خدا در من بیشتر شده انقد که هیچ وقت خسته نمیشم
صرفا به احساسات شخصی نمیشه اعتماد کرد. مثلا عادت مشکلی نیست که باین سادگی قابل تشخیص باشه. به همین خاطر که میگن مسیر معنوی رو باید با راه بلد رفت. پیچ و خم زیاد داره.نمیشه به هر چیزی آدم خودش فکر میکنه درسته عمل کنه
البته خدا به قلب انسان نگاه میکنه و وقتی کار خالصانه انجام میشه خودش اون فرد رو کمک میکنه اما برای معرفت و آگاهی به این دنیا اومدیم نه عمل صرف. عمل کم با آگاهی بالا بدرد میخوره اما عمل زیاد با آگاهی کم مشکلات زیادی سر راه قرار میده
- بالاترین و بهترین ذکر چیه؟
برترین.موثرترین و بالاترین ذکر "صلوات" هست
صلوات هیچ محدوده زمانی و مکانی ندارد. در زمین و آسمان خوانده میشود و از عهده همه امور مادی و معنوی بر میاد اما چون غفلت از این ذکر اعظم زیاده رفته رفته اذکار دیگه تجلی کردند تا بواسطه اونها بتونیم به درک و حقیقت صلوات برسیم وگرنه کسی که به صلوات رسید از همه چیز بی نیاز شد
- مناسبت زمانی ماه خدا با اذکار توصیه شده بود
شما صحیح می فرمائید اما اگر در اذکار خاص ماهها و زمانهای مختلف هم دقت کنیم باز هم به صلوات میرسیم یعنی در کنه و نهان همه اذکار صلوات وجود داره مثلا ذکر استغفار که ماه رجب سفارش شده اگر به ظاهر این ذکر توجه کنیم و منظور طلب بخشش از خداوند باشه قطعا مانند همه ادعیه و اذکار دیگه به همراه صلوات پذیرفته میشه نه بدون اون و اگر به باطن ذکر استغفار هم توجه کنیم میبینم جز پیامبر وآل کسی توان شفاعت و طلب مغفرت برای ما رو نداره
اما اینکه در هر موقعیتی ذکر خاصی وارد شده.بله همینطوره
- در مورد ذکر صلوات و جاری بودنش در لسان مردم آنقدر که این ذکر در میان مردم رایج است بقیه ی اذکار رواج ندارد اتفاقا بقیه ی اذکار مغفول عنه شده است
بله رایج است اما توجه نمیشود
توجه به صلوات یعنی اینکه بدانیم خدا هم صلوات میفرستد..پس حتی با یک بار فرستادنش باید کارمان درست شود..اما وقتی توجه نداریم به قول شما اینطور میشود که آدک گاهی تاسف هم میخورد...هرچند بدون توجه گفتنش هم بی اجر و اثر نیست اما ما آمده ایم در این دنیا که متوجه باشیم
- از نگاهی دیگر ذکر صلوات صرف نظر از لق لقه زبان بودن، هم توحید، هم نبوت و هم امامت است
صحیح می فرمائید.
- چگونه می توان درک کرد واین مهم را فهمید؟
درک اینکه خدا هم صلوات میفرستد یک بعد ظاهری داره که با مراجعه به قرآن مشخص میشه یعنی آیه مشهور "ان الله و ملائکته یصلون علی النبی"
امام سجاد علیه السلام عمده دعا ها را و یا بند بند دعا هایش را با ذکر صلوات ختم میفرماید
اما یک بعد باطنی هم دارد که به زبان این شود که محمد و آل محمد صل الله علیهم اجمعین واسطه فیض هستند و شفیع ما یعنی کسانی هستند که بین ما و خدا واسطه هستند و همه امور بدست ایشان انجام میشود. هرچه از ملکوت به مزین بیاید و هرچه از زمین به آسمان برود توسط ایشان انجام میگیرد بنابر این این ذوات مقدسه مداوما از یک سمت با خداوند متعال در ارتباطند از یک سمت دیگر با همه خلایق
پس همینطور که ما با صلوات خود را به آنها نزدیکتر میکنیم تا هدایت شویم و بهره معنوی و مادی ببریم خداوند متعال هم برای تداوم این چرخه بر آنها که برگزیدگنا ممتاز او هستند و او را در بین خلایق نشان میدهند و نمایندگی میکنند مداوما صلوات میفرستد تا از این طریق آنچه اراده اش تعلق گرفته به خلایق برسد
- و این مرز بین دو اسلام است
در حقیقت مرز بین اسلام و کفر است چون کسی که صلوات را ندارد قطعا ایمان و اسلام را هم ندارد
چگونه می توان درک کرد واین مهم رافهمید؟که خداوند هم ....
دوباره بازنشر میدم: درک اینکه خدا هم صلوات میفرستد یک بعد ظاهری داره که با مراجعه به قرآن مشخص میشه یعنی آیه مشهور "ان الله و ملائکته یصلون علی النبی"
اما یک بعد باطنی هم دارد که به زبان ساده این شود که محمد و آل محمد صل الله علیهم اجمعین واسطه فیض هستند و شفیع ما یعنی کسانی هستند که بین ما و خدا واسطه هستند و همه امور بدست ایشان انجام میشود. هرچه از ملکوت به مزین بیاید و هرچه از زمین به آسمان برود توسط ایشان انجام میگیرد بنابر این این ذوات مقدسه مداوما از یک سمت با خداوند متعال در ارتباطند از یک سمت دیگر با همه خلایق
پس همینطور که ما با صلوات خود را به آنها نزدیکتر میکنیم تا هدایت شویم و بهره معنوی و مادی ببریم خداوند متعال هم برای تداوم این چرخه بر آنها که برگزیدگنا ممتاز او هستند و او را در بین خلایق نشان میدهند و نمایندگی میکنند مداوما صلوات میفرستد تا از این طریق آنچه اراده اش تعلق گرفته به خلایق برسد.
- یک نکته مهم و قابل توجه به اذکار این است که ظاهرا در دستورات صادره از پیشوایان دین مناسبات زمان و مکان موضوعیت ویژه ای دارند مثل همین اذکاری که در ماههای مختلف مثل رجب و شعبان به آن توجه شده است مثل استغفار و ذکر توحیدیه در رجب و صلوات در شعبان بالخصوص صلوات خاصه شعبانیه
دقیقا صحیح میفرمائید
دوستان سوالی رو پرسیده بودند در جواب باید عرض کنم فرمایش منتسب به آیت الله بجهت (ره) کاملا صحیحه و ما به خواندن زیارت عاشورا با توجه و مطابق شرایط سفارش اکید شدیم و قطعا فضائل بی شماری بر این زیارت کردن مترتب هست.
اما اگر سوال جنابعالی مرتبط با مباحث اخیر گروه در خصوص ختم زیارت عاشوار و این قبیل مسائل است باید عرض کنم در تاکیداتی که از معصومین به ما رسید ختم زیارت عاشورا وارد نشده. خواندن این زیارت عظیم الشان مختص روز عاشوراست و احتیاطا میتوان روزهای دیگری که در طول سال "زیارت مخصوص امام حسین علیه السلام" توصیه شده نیز خوانده شود.
- ختم چهل روزه سوره یاسین مشکلی نداره؟
روایاتی که در خصوص قرائت سوره یس هست اشاره ای به عدد 40 نکرده و من نمیدونم چه کسی و چرا این دستور رو داده. قرآن اگر با توجه خونده بشه یکبارش هم کافی و اثرگذاره
- نظرتون در مورد ختم دسته جمعی قرآن در یک روز چیه؟
ختم قرآن خیلی خوبه و برکات زیادی داره اما باید اگر قراره بصورت دسته جمعی انجام بشه باید به نحوی باشه که بی حرمتی پیش نیاد و برای هر فرد هم مفید باشه. اینکه ما قران رو تکه تکه کنیم و مشخص نیست چه کسی چه تکه ای رو باید بخونه، جلوی انس با قران و فهمش رو میگیره. چیزی شبیه اشتباهی که در مجالس ختم با روشهای غیر درست انجام میشه
- این برای خود فرد روند مشخصی داره یعنی از یک سوره خاصی شروع میشه و در کل در طول یک سال دور میشه... آیا اگه سهوا یک یا دو روز عقب بیفتی وباهم خونده بشه اشکالی داره؟
اگر مثلا خوندن جزء 23 به یک نفر واگذار شده و این فرد به دلیلی نتونه در موعد مقرر بخونه و نفر بعدی جزء 24 رو قبل از خونده شدن جزء23 بخونه، به نظرتون این اسمش میشه ختم قرآن؟ چه برسه که بین دهها نفر تقسیم شده باشه و مشخص نیست چه کسی چه زمانی سهم خودش رو میخونه!
به نظرم این روشها نه تنها بی احترامی به قران محسوب میشه. بلکه ختم صحیح هم نیست و خود فرد هم فقط به فکر انجام سهمش هست و نمیتونه توجهی به آیات بکنه.
- من چند سالی که در سال چندین بار ختم 40 روزه زیارت عاشورا و چند دعا دیگر و ذکر.. میگیرم.. اشکالی دارد؟
مطابقت آیات قرآن کریم و روایات مستند 2 ذکر وجود داره که کاملا عمومیه و حتی برای گفتنش دستور داده شده یکی صلوات یکی استغفار اما مابقی اذکار بخاطر آثار معنوی خاص خودشون می بایست به تعداد خاص و تحت شرایط خاصی گفته بشن وگرنه مشکلات مختلفی ایجاد میکنن
زیارت عاشورا به این علت که مجموعه عقاید یک شیعه رو در بر میگیره و در ضمن به بزرگترین بلاها اشاره داره وقتی خالصانه خونده میشه یک ارتباط معنوی قوی بین فرد و جریان کربلا ایجاد میکنه و خب کربلا هم که میدونید مملو از درد و بلاء و مشکلات هست
حالا اگر مکرر خونده بشه مثل این میمونه که ما به استقبال اون بلاها و سختیهای یک شیعه کامل بریم و چون معمولا ظرفیتش وجود نداره، به شکل مشکلات مادی و معنوی خودش رو نشون میده
یعنی کار من گناه بوده؟من نیت خاصی هم نداشتم.فقط برای رسیدن به آرامش اینکارو انجام میدم
اینکه آدم اذکار رو بخاطر بدست آوردن آرامش بگه هیچ اشکالی نداره اما چرا مکرر بگه؟ چرا یکبار یا ده بار کافی نباشه؟
اگر انسان علم و اگاهی به عالم اذکار داشته باشه یا دسترسی به کسانی داشته باشه که بتونن کمکش کنند و صدالبته خودش هم از نظر معرفتی ظرفیت قبول این همه نامهای خدا رو هم داشته باشه که قطعا هرکدومشون آثار معنویه زیادی دارند خب میتونه بگه
- وقتی ذکرهای چهل روزه رو دارم احساس آرامش بهتری دارم.
در کل این باید و نبایدها برای اینه که روشمند و مبنایی رشد کنیم و حتی الامکان از کارهای احساسی و زودگذر دست بکشیم
- البته جدیدا حس کردم اذکارم حالت رفع تکلیف پیدا کرده
خب بله یکی از عوارضش عادت و عادی شدنه و یا اینکه برای رفع تکلیف انجام بشه.چون ظرفیتی نیست
در ضمن محاسبه اینکه اون همه اثر معنوی کجا رفته و چی شده کار ساده ای نیست
اما در عین حال خودتون محاسبه کنید وقتی برای خواندن یکبار زیارت عاشورا بالاترین اجرها و اثرها رو تعیین کردن. برای کسی صدها بار خونده چی باید نصیبش بشه؟ آیا شما به این میزان بهره بردید؟
- شما برای تقویت معنویت چه پیشنهادی دارین؟
تقویت معنویات با یک فرمول و تجویز ممکن نیست یک روند و سبک خاص زندگیه که همه چیز رو شامل میشه. اما برای شروع حتما و قطعا اصلاح خوراک لازمه. خوراک باید حلال و طیب باشه. حلال بودن که تقریبا مشخصه. طیب بودن هم یعنی با سرشت طبیعی انسان سازگار باشه
اگر این مقدمه فراهم بشه کراحل بعدی خودبخود ایجاد میشن و راه جلوی پای انسان باز میشه
- مثلا مقام محمود خودش دنیا بحث و مطالب داره منی که دارم طوطی وار میخونم چی میفهمم مقام محمود یعنی چی!؟
اساس دینداریه حقیقی بر کیفیت و کسب آگاهی و معرفته و کمیت و زیاد انجام دادن کارها اهمیتی نداره بلکه محدود و ممنوع شده
- صرفا تند تند خوندن بدون درک مضامین پر مغز زیارت ایا چیزی نصیبمون میشه!؟
هیچکاری بدون توجه و دقت فایده نداره و نهایتا باعث خستگی و سرخوردگی میشه
- برا رفع حوائج وارده چهل بار زیارت عاشورا رو با صد سلام و ...بخونید,آیا حتما باید به یک یک اذکار دقت کرد و توجه کرد!؟که مثلا انی سلم...یعنی چی,محمود اینجا یعنی چی!؟و....
از کجا وارد شده؟
- الان منبع رو حضور ذهن ندارم اما در فضیلت زیارت عاشورا خوندم, که بزرگان زیادی تاکید کردن برا گرفتن حوایج چهل بار باصد...بخونید,وعجیب جواب میده..
چنین دستور عامی وجود نداره. با داستان و توصیه افراد معمولی هم نمیشه.. یا معصوم بطور مستند فرموده باشن یا سیره و سنت علمای مورد اعتماد باشه
- علمای مشهوری تاکیید کرده بودن,حالا تردید از بندس ؟پس شما میفرمایید,هر دعایی یا آیه ای باید کاملا با توجه خونده شه و دقت کنیم که چی.میگیم
من نمیگم فرمایش قرآن و معصومینه و عقل هم همینو میگه و تجربه هم ثابت کرده هیچ کاری بدون توجه فایده خاصی نداره
- منظور از آل محمد(ص) در ذکر صلوات،منحصرا معصومین علیهم السلام هست؟یا پیروان واقعی را هم شامل میشه؟و پیامبر وآلش که در منتهای قرب به خدا هستن و دارای بالاترین درجات در نزد خدا..پس منظور از این رحمت که از خدا میخواهیم براشون چیه؟
آل 2معنا داره که هر کدوم مراتبی دارند. معنای اول حضرت امیر و حضرت صدیقه و اولادشون علیهم السلام و مرتبه بعدی همه امامان. معنای دوم که در واقع " اهل بیت" رو شامل میشه بغیر از موارد فوق شیعیان حقیقی رو هم در بر میگیره که صفاتی براشون ذکر شده و از نظر معرفتی و فقهی هم جایگاهی خاصی دارند.
در مقام بندگی هرکه مقربتره نیازش به خدا و دریافت انوار اسماء الهی بیشتره و چون رحمت وسیعترین و عمیقترین تجلی رو داره اولیاءالله بیشتر در او مستغرق هستند و ما هم بواسطه طلب رحمت برای ایشان از برکاتش بیشتر بهرمند میشیم
ذکر نکته در مورد بیان اذکار:
شاید نظر منفی حقیر در خصوص گفتن اذکار مختلف بدون لحاظ شرایط، سخت و غیر قابل قبول به نظر برسه اما همه ما می بایست بر اساس مبانی قرآنی و سیره قطعی معصومین سیر و سلوک مون رو ساماندهی کنیم.
صرفا بر اساس توصیه هایی که سند، علت و مبانی معرفتیشون مشخص نیست نمیشه به وادی مهم، موثر اما خطرناک اذکار وارد شد!
باید توجه داشته باشیم که در دهه های و سده های اخیر، روند تشیع تحت تاثیر جریانات مختلفی قرار داشته که زوایای آشکار و پنهانی با معصومین خصوصا امام عصر علیهم السلام داشته اند. اخباری گری و صوفی گری در کنار واقفی بودن برخی از صاحبان سخن و کتاب و متنفذین دینی و مذهبی، مشکلات عدیده ای رو برای تشیّع، که داعیه جهانی داره، ایجاد کرده.
البته با وقوع انقلاب اسلامی و تلاشهای عظیم و موثر امام راحل (ره) بسیاری ازین کژ اندیشیها بر ملا شد اما سالم سازی تفکرات مذهبی و دینی نیازمند تلاش روزافزون عالمان و محققانه و به این سرعت و سادگی بطور کامل محقق نمیشه.
مثلا با اینکه بر اساس مجموعه آیات قرآن کریم و سیره قطعی و مستند یکایک معصومین، بحثی تحت عنوان اختلافات و چند دستگیهای عجیب و غریب در دین اسلام و بلکه بین مجموعه موحدین جهان وجود نداره و نهایتا همگی امر به صبر و بصیرت و مباحثات علمی و منطقی و تبیین عقاید حقه، به دور از جدلیات شدیم؛ اما تنگ نظریها و برخی انحرافاتی که بهش اشاره کردم، جامعه عظیم اسلامی رو از هم متلاشی کرده و بسیاری از گرفتارهای امروز جهان اسلام به همین خاطره.
در حیطه سیر و سلوک و مراقبه و تهذیب نفس هم موارد مختلفی بوده و هست که نباید ازش غفلت کرد؛ من جمله بحث اذکار، با اینکه بر اساس آیاتی از قرآن و روایات مستند، حقیقت "ذکر" یعنی پیامبر و اهل ذکر یعنی اهل بیت نبی مکرم، اما اذکار به حرفهای بگیر و نگیری مبدل شدن که بدون هیچ قاعده و قانونی و نهایتا در اثر یک احساسات زودگذر، مورد استفاده قرار گرفته و در واقع از جایگاه خودشون پایین کشیده شدن.
با اینکه بسیاری از ما بارها زیارت عاشورا و متون مشابه رو خوندیم و تاکید کردیم که "اهل بیت پیامبر" بنابر علتهای مختلفی از جایگاه واقعی خودشون به زیر کشیده شدند و مورد بی توجهی و بی حرمتی قرار گرفتند، اما توجه نمیکنیم که این بزرگواران واسطه فیض الهی و مظهر یکایک اسماء و صفات خداوند متعادل هستند؛ پس چطور این اسماء و صفات و این اذکار اینطور لقلقه زبانهاست اما حضور و ظهور معصومین و تفکر و شیوه حسنه شون در زندگی فردی و اجتماعی ما خبری نیست!!!
عالم اذکار و اعداد پیوند پیچیده و سطح بالایی با هم دارند که جمیع خلایق در ذیل اونها زندگی میکنند و باید بسیار محترم شمرده بشن و همه شرایط لازم در خصوصشون رعایت بشه.
ما اگر یکبار خداوند شنوا رو با هر یک از اسمائش میخونیم، باید بر فرض شنیدن پاسخ و لبیک او، حرفی برای گفتن داشته باشیم چه برسه به اینکه اصلا جوابی نشنویم و درک نکنیم و خواسته ی واضح و صحیحی هم نداشته باشیم، اما بر گفتن نام مبارکش اصرار کنیم! اون هم بدون حساب و کتاب!!
فرض بفرمائید شما در خیابون مشغول رفتن هستید یک نا آشنا اسم شما رو ببره، و بدون اینکه منتظر پاسخ دادن شما بشه، مدام اسم شما رو به زبون بیاره؛ نه یکبار و دوبار بلکه صدها و هزاران بار!!! شما چه رفتاری با او خواهید کرد؟! به نظر شما رفتار اون فرد ناشناس که قطعا شناختی هم از شما نداره، معقول و مطلوبه؟!
پس چطور ما روزانه و بدون قاعده و قانون صدها بار نام خدا رو میبریم بدون اینکه برای هربارش یک خواسته ی واضح و صحیح مطرح کنیم؟!
آیا این تمسخر نیست؟!
آیا گمان میکنیم این روش مفید خواهد بود؟!
اگر برای بردن نامهای خدا و اذکار خاص، دستور خاص و مستندی وجود داره قطعا و قطعا و قطعا شرایطی که عموما سخت هم هست براش گفته شده. مکرر دوستان به فرمایشات برخی از بزرگان اهل معنا اشاره میکنند که مثلا مرحوم قاضی بزرگ فرمودند : فلان ذکر رو فلان تعداد بگید تا به فلان مقصود برسید! خب فرضا این دستور واقعا از جانب ایشون بود؛ آیا به نظر شما ایشون به هرکسی چنین توصیه ای میکرده اند؟!
آیا هیچ شرطی برای انجام دهنده وجود نداشته؟!
آیا اجازه انتشار این توصیه رو به اون فرد یا من و شما داده اند؟!
و آیا...؟؟؟
مثلا مرحوم بحرالعلوم جزوه ی خاصی در خصوص اذکار دارند که موارد عجیبی رو در اونجا ذکر میکنند. مثلا برخی از روزها به جهت انجام اعمال و گفتن اذکار خاص مثل ذکر یونسیه، چند بار غسل میکرده اند؛ دائم الوضوء بوده اند؛ دائم الصوم بوده اند؛ مداوما زیر نظر استاد بوده اند؛ تمام اوهام و خیالات و حدسیات و ذوقیات و... کنترل میکرده اند؛ و در کنار اینها به کار و علم و خدمت بی مزد هم مشغول بوده اند!!!
خب اگر واقعا ما درک و توان انجام این شرایط رو داریم بسم الله... ما که ندیدیم اگر شما چنین بزرگوارانی رو دیدید از جانب من دستشون و پاشون رو هم ببوسید!
در قرآن کریم 2 دستور عمومی وجود داره که صدها روایت مستند هم تاییدش میکنه
اول بنابر آیه " ان الله و ملائکته یصلون علی النبی یا ایها الذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما/ احزاب 56" و آیات دیگه همگی امر شدیم به فرستادن "صلوات" و هیچ منع و حدی هم وجود نداره
دوم هم بنابر آیه "و ما کان الله لیعذبهم و انت فیهم و ما کان الله معذبهم و هم یستغفرون/ انفال 33" و دهها آیه دیگه همگی امر شدیم به گفتن "استغفار" و هیچ منع و حدی هم وجود نداره
البته برای گفتن این 2 ذکر هم توجه و معرفت لازمه اما چون این دو ذکر شریف راه نجات ماست اینطور دستور عمومی داده شده.
مابقی اذکار هم اگر گفتنشون واجب باشه که مشخصه باید مطابق دستور رفتار کرد. اگر هم مستحبه باید مستند باشه و در غیر اینصورت می بایست شرایط عام و خاص ذکر رعایت بشه وگرنه مضرات معنوی و مادیش بسیار بیشتر از منافعش خواهد بود.
شرایط عام و خاص اذکار هم فراهم کردنش سخت هست اما شدنیه
از وضو و قبله و طهارت مکان و انتخاب زمان مناسب گرفته تا تعداد و اذن و سنخیت موضوع و فرد ذاکر با ذکر
ان شاءالله که همگی توفیق داشته باشیم حقیقتا و بر اساس مبانی توحیدی و متقن، در زمره اهل ذکر قرار بگیریم و سیر حقیقی و نورانی داشته باشیم. از طولانی شدن عرایضم عذرخواهی میکنم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن عدوهم