
امام حسین علیه السلام، مسلم را به حضور فراخواند و به او فرمود: تو را مأمور بررسی اوضاع کوفه قرار داده ام؛ به سوی کوفه برو و پرهیزکار و با تقوا باش؛ نرمش و مهربانی به کار ببر؛ فعالیتهای خود را پوشیده دار؛ و اگر مردم، یکدل و یک جان بودند و در میانشان اختلافی نبودو آمادگی فرمانبرداری از ما را داشتند، پیام مرا به آنها برسان و مرا خبر کن.
محورهای مهم پیام امام حسین علیه السلام به کوفیان
2) مأموریت مسلم در کوفه ارزیابی وحدت و صداقت مردم و قبایل سران آنها
3) پاسخ به طومارها و نامه های متعدد و اتمام حجت با کوفیان
4) فراخوانی مردم به حمایت و اطاعت از مسلم بن عقیل
مسلم با گرفتن دو راهنما از مکه به کوفه رفت و در خانه مختار سقفی سکونت گزید و شیعیان یا شنیدن خبر رسیدن نمایند امام حسین علیه السلام به کوفه، دسته دسته به خانه مختار میآمدند و با مسلم دیدار و بیعت میکردند و مسلم هم نامه امام حسین(ع) را خطاب به مؤمنان و مسلمانان کوفه برای هر جماعتی از آنان میخواند.
روز به روز بر تعداد هواداران امام حسین(ع) که با مسلم بن عقیل بیعت میکردند افزوده میشد و به هزاران نفر رسید.
اما در سوی دیگر، چند روزی از ارسال نامه مسلم به امام نگذشته بود که یزید برای مقابله با حرکت دقیق امام حسین علیه السلام، تصمیم خطرناکی گرفت.او عنصر ناپاک و سفاک و خشنی به نام «عبیدالله بن زیاد» را که حاکم بصره بود، برای ولایت بر کوفیان انتخاب و به سویشان گسیل داشت. نخستین و مهمترین ماموریت ابن زیاد این بود که مسلم بن عقیل را دستگیر و زندانی یا تبعید کند و در صورت لزوم او را به قتل برساند.
با ورود عبیدالله ابن زیاد به کوفه، مردمی هم که با مسلم بیعت کرده و در انتظار آمدن امام حسین علیه السلام بودند،نیز وضعی دیگر پیدا کردند.فردا صبح که مردم برای نماز جماعت به مسجد آمدند، ابن زیاد از دارالاماره بیرون آمد و در سخنان خود، خطاب به مردم گفت: «... امیرالمؤمنین یزید، مرا فرمانروای شهر و این مرز و بوم و حاکم بر شما و بیت المال قرار داده است و به من دستور داده که با ستمدیدگان، انصاف و با محرومان بخشش داشته باشم و به فرمانبرداران نیکی کنم و با متهمان به مخالفت و نافرمانی با شدت و با شمشیر و تازیانه رفتار کنم؛ پس هر کس باید بر خویش بترسد؛ راستی گفتارم هنگام عمل روشن می شود؛ به آن مرد هاشمی (مسلم بن عقیل) هم برسانید که از خشم و غضب من بترسد.»
از این پس، ماجرای بیعت کوفیان دگرگون شد و آن شد که نباید... مسلم تنها ماند و به شهادت رسید و امام حسین و کاروانش در صحرای کربلا به محاصره در آمدند و پس از جانفشانی در راه خدا مردانشان به شهادت رسیده و برخی به اسارت در آمدند و زنها و کودکان نیز لباس اسارت پوشیدند...سلام بر حسین و اولاد و اصحابش