امام حسین (ع) در قرآن
(( بسم الله الرحمن الرحیم ))
سوره هایی که در قرآن کریم با «حم » شروع می شوند از سوره های پرعمق و بهم پیوسته هستند . مطالبی درآنها وجود دارد که در
شناخت معصومین به ما کمک شایانی می کند . منجمله شناخت امام حسین(ع) و راه ایشان .
حال اشاره ای داریم به امام حسین(ع) و اصحاب و قیام و شهادت و حقانیتشان و عذابی که بر دشمنان و قاتلان امام حسین (ع) بوده و هست و
خواهد بود .
در سوره مبارکه احقاف اشاره کلی به محلی دارد که محل بلا و عذاب و مصیبت است . این سرزمین ، «احقاف» نام دارد و در ظاهر، برای قوم عاد است .
حم . تنزیل الکتاب من الله العزیزالحکیم .
عزت و حمکت الهی در اینجا مد نظر است .
ما خلقنا السموات و الارض و ما بینهما بالحق و اجل مسمی
اول یعنی اینکه هیچ بالا و پایینی بی دلیل و عبث نیست . که اوج آن آسمانها و زمین و هر چیزی که بین اینهاست و همه بر حقانیت است و دوم اینکه یک زمانی برای اینها واقع و قرار داده شده است .
الذین کفروا عما انذروا معرضون
هر چه که به آنها گوشزد می کنیم و انذار می کنیم باز هم روی بر می گردانند و اینها اهل کفرند.
قل ارایتم ما تدعون من دون الله ارونی ماذا خلقوا من الارض ام لهم شرک فی السموات
خدایان باطلی که اهل کفر به عنوان خدای خود انتخاب کردند ( که در اینجا پرس و جویی می شود که اینها دارای چه خاصیتی هستند و این خدایان باطل چه توانایی هایی دارند )
ائتونی بکتاب من قبل هذا
اگر برای این گفتار دروغ خود سندی دارید ارائه دهید.
اواثاره من علم
شما بر حسب ظن و گمان باطل حرکت می کنید . نه علمی که مبنای آن کتاب است . شما با این علم چه کردید و چه اثری داشته است ؟
ان کنتم صادقین
شما دروغگویید . اگر دارید بیاورید .
ومن اضل ممن یدعوا من دون الله
چه کسی گمراه تر از این فرد است که غیر خدا را میخواند ؟
من لایستجیب له الی یوم القیامه و هم عن دعائهم غافلون
تا روزی که قیامت شود و این غیرخداها از دعای آنها بی خبرند .
و اذا حشرالناس کانوا لهم اعداء و کانوا بعبادتهم کافرین و اذا تتلی علیهم ایاتنا بینات
شما علم ندارید سند و کتاب ندارید و دروغ می گویید. اگر کسی که علم دارد و راست هم می گوید و سند هم دارد باید این حرفها را بزند .
(( وقتی خلق در قیامت محشور شوند آنجا بتان با پرستندگان خویش دشمن می شوند و عباداتشان را انکار می کنند ))
قال الذین کفروا للحق لما جاءهم هذا سحر مبین
می گویند این یک ترفند جادو گری هست .
ام یقولون افتراه
خود میدانید که تهمت می زنید و حرف نامناسبی را نسبت می دهید .
قل ان افتریته فلا تملکون لی من الله شیئا هو اعلم بما تفیضون فیه کفی به شهیدا بینی و بینکم و هو الغفور الرحیم
در اینجا مقام شهادت و شهید را بیان می کند و خداوند را با این صفت معرفی می کند . در روز عاشورا جبهه حق از باطل جداست .
اهل سلام از اهل لعن . اهل خدا از اهل دشمن خدا . بالاخره باید جزو یکی از این دو گروه بود . حال ببینیم قرآن چگونه این دو گروه را وصف می کند .
قل ما کنت بدعا من الرسل و ما ادری ما یفعل بی و لا بکم
بگو من نمی دانم . (قدرت و جایگاه تسلیم پیامبر خدا که از جانب خدا امت را هدایت می کند را نشان می دهد )
ان اتبع الا ما یوحی الی و ما انا الا نذیر مبین
من به چیزی کار ندارم . فقط واضح و آشکار شما را ترساندم و تنذیر کردم .
قل ارایتم ان کان من عند الله و کفرتم به و شهد شاهد من بنی اسرائیل علی مثله فامن و استکبرتم ان الله لا یهدی القوم الظالمین
ظلم که به میان می آید بحث گرفتن حق هم به میان می آید . ( ازالتکم و دفعتکم عن مراتبکم التی رتبکم فیها ) از اینجا آغاز می شود و
می گوید شما اصلا وجود خارجی بعنوان سکاندار هدایت بشر نداشتید , وجود نداشتید و قابلیت هم نداشتید. اما اهل ظلم بودید . که این موضوع را به یهود و بنی اسراییل گره می زند . پیامبر در جاهای مختلفی فرمودند : یهود امت من و اوجش کسی است که با نماز مقابله می کند . قیام عاشورا دلیل اصلیش به فرموده امام حسین (ع) این بود که من برای اقامه نماز قیام می کنم و نماز را هم اقامه کرد .
واقعه کربلا در یک نگاه عرفانی ، نمازی است که از «الله اکبر» تا «سلام» خوانده می شود . و زیارت عاشورا برای این است که ما به آن
الله اکبر و آن حمد برسیم . الله اکبر بزرگنر از حمد است و وصف دیگری ندارد. وقتی انسان چیزی برای گفتن نداشته باشد از خدا می خواهد و می گوید «الله اکبر» یعنی خدا بزرگتر است. این دایره ته ندارد و بسته نیست .
زیارت عاشورا این کار را برای ما انجام می دهد. با سلام شروع می کند تا به« الهم لک الحمد » برسیم و عاشورا نمازی است که از الله اکبر امام حسین (ع) شروع می شود تا سلامی که می دهد و به شهادت می رسد.
پیامبر وقتی میفرماید یهود امت ، در مورد اشخاص مختلف و عقاید مختلف بیان می کند. ولی شاخص ترینش ، کسی است که با نماز مشکل دارد و با اذان مخالف است و نمونه کوچکش کسانی که نسبت به نماز بی اهمیت هستند. اما اصل این قضیه کجاست ؟
یک نمازی هست و یک قومی که مقابل این نماز ایستادند و انکار کردند و مسخره کردند و کف زدند و خیلی کارها کردند تا این نماز شکسته شود. ولی نتوانستند و نماز به سلام رسید . اینجا بحث را به سمتی می برد که یهودی را معرفی کند تا دشمن امام حسین (ع) را بشناسیم .
و قال الذین کفروا للذین امنوا لو کان خیرا ما سبقونا الیه و اذلم یهتدوا به فسیقولون هذا افک قدیم
آنها نه تنها تو بلکه پدر تو و اجدادت را قبول ندارند . اینطور نیست که فقط با تو دشمن باشند . اینها از قبل قدرت پیدا کردند و قوم شدند و توانستند سدی برای حق درست کنند و انکار کنند .
و من قبله کتاب موسی اماما و رحمه و هذا کتاب مصدق لسانا عربیا لینذر الذین ظلموا و بشری للمحسنین
بحث یهود را بیان نمی کند . بحث قرآن این است که اگر چه در کتاب حضرت موسی علیه السلام هم هست و دشمنی با نماز دشمنی با عمود دین است و دینی که اینجا مطرح می شود فقط اسلام نیست. دین اسلام همه دین ها را پوشش می دهد . کسی که با اینها دشمنی می کند در کتاب موسی هم همان است و دشمن خداست و موسی (ع) و عیسی (ع) و پیغمبر (ص) و امام حسین (ع) اینها همه یک نور هستند و تکثر و تعدد در معنا و مفهوم ندارند . این جسم که ما می بینم در طول تاریخ همه یک نور الهی هستند .
اینها ظالم هستند ولی این کتاب و کتاب موسی (ع) بشارت می دهد که کسانی هستند که درستکارند ولی تعدد و تکثرآن را بیان نمی کند .
حرفی که امام حسین (ع) در روز عاشورا زد ، فرمود : با من خوب نیستید درست و قبول . بزعم شما من باطل هستم . ولی شما که انسان هستید . امام همانگونه که قرآن بیان می کند حرکت می کند . دلیل ایشان روشن ومنطقشان مستحکم است. حال چه کسی می بیند ؟ چه آن هنگام و چه حالا ؟آیات قرآن را بنگریم . کلمات امام حسین (ع) در آن آیات هست .
ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا
در اینجا صفت امام حسین(ع) را بیان می کند . وقتی گفتند«الله» پای این حرف خود ایستادند. اینطور نبود که فرار کنند و یا مصلحت اندیشی کنند و خطر حفظ جان و موقعیت در خطر و آبرو و زن و فرزند را پیش بکشند . مصداق آیه ای هستند که مکرر در قرآن آمده است و بسیار عرفانی است . ( ان الذین قالوا ربنا الله )
در اینجا صفتی به کار نمی برد می گوید «الله» . جمیع صفات و اسماء. یعنی آنها به همان «لا اله الا الله» قائلند .
همان مخلصین هستند که می توانند استقامت کنند و همه وجود خود را متعلق به خدا و اسلام بدانند و فقط الله را ببینند .
«الله» را «الرحمن» نمی خوانند که به رحمانیتش احتیاج داشته باشند. اینها گناهکار نیستند که بگویند الله که غفار است اینها معصوم هستند و الله را یک نقطه بیشتر نمی بینند .
و لا خوف علیهم و لا هم یحزنون
اینها از چیزی نمی ترسند, مصیبت و حزن بر گمراهی بشریت است نه اسارت زن و فرزند و اینها محزون نمی شوند.
اولئک اصحاب الجنه خالدین فیها جزاء بما کانوا یعملون
اگر اینها به بهشت بروند( که می روند) ، جزای اعمال و عقیده و استقامتی که داشتند حتی بهشت هم توان پاسخگویی به جزای این معرفت و استقامت آنها را ندارد. بلکه آنها خیلی بالاتر از این مقام هستند .
ووصینا الانسان بوالدیه احسانا
توصیه کردیم به انسان که به پدر و مادر خود نیکی کند .
حملته امه کرها ووضعته کرها و حمله و فصاله
در ابتدای سوره ی انسان می خوانیم «هل اتی علی الانسان ... » و آیه بعد «انا خلقنا ...»
( آیا موقعی نبود بر انسان که هیچ نبود ما تو را از هیچ به اینجا رسانیدم و نطفه ماده خلقت تو بود )
تا اینکه به آدم تبدیل شود سی ماه طول می کشد . عدد سی در عقاید ما مهم است . در سوره قدرداریم « الف شهر» کسی که هزار ماه ارزش دارد و بیشتر«تنزل الملائکه» بر او ملائکه و روح نازل می شود .
ثلاثون شهرا حتی اذا بلغ اشده و بلغ اربعین
طول می کشد تا شما انسان شوید و چهل ساله شوید.
(( ثلاثین حتی العشر )) در اول سوره فجر . دهه اول محرم که با شروع آن انسانها به کمال می رسند و این مسیر را امام حسین (ع) به انسانها نشان داد . و روز عاشورا به غروب نرسیده بود که «فناء فی الله» می شود. همه هستی خود را داد و خدا شد و دیگر نمی توان حد فاصله او را با خدایش تشخیص داد. این مسیر عرفانی که امام طی کرده است را خدا چگونه بیان می کند ؟
قال رب اوزعنی ان اشکر نعمتک
وقتی که به چهل سالگی می رسد به مقام شکر و حمد خدا می رسد . هم ظاهری و هم باطنی. عدد چهل ،عدد عرفاست و کسانی که به خدا
میرسند ، عدد چهل را طی می کنند. پیغمبران عموما در چهل سالگی به بعثت رسیده اند . عقل در چهل سالگی تکمیل می شود . عدد چهل در تمام دستورات و اذکار تکمیل کننده است . یک مبنای عددی است که در تمام اعمال ما دخالت دارد . وقتی این انسان به چهل سالگی برسد به مقام شکر و حد نائل می گردد .
در آخر زیارت عاشورا این ذکر وجود دارد: « الهم لک الحمد حمد الشاکرین» نهایت راه را هم مشخص می کند. امام حسین (ع) یک حرکتی کرد و ما هم این حرکت را می بینیم . اگر عارف هستیم عرفانی نگاه کنیم .اگر عالم هستیم علمی و تاریخی . اگر عاشق هستیم و...
همه ائمه و اهل بیت هر کدام بنوعی این آتش عشق را داشتند. ولی امام حسین (ع) آتشی برپا کرد که همه از یاد رفتند . نزد هر کدام از ائمه برویم نهایت نشانی امام حسین (ع) و کربلا را بیان می کنند . این آتشی بود که همه را سوزاند وبرای این باید خود عمل می کرد و باید خود
می سوخت تا دیکران را بسوزاند . زیارت عاشورا برای این انسان کامل را بیان می کند و چهل سالگی آن را چون در زمانی است که عقل ، کامل می شود و حکمت بر آن نازل می شود و عبادات قبول و به خدا معرفت پیدا می کند . این انسانی است که به مقام شکر می رسد .
ان اشکرنعمتک التی انعمت علی و علی والدی
امام حسین (ع) از همان ابتدا بیان کرد که آیا مرا نمی شناسید ؟ من فرزند علی و زهرا هستم . مسیری را که ایشان می روند همه مستند به قرآن است . این مسیری است که همه پیامبران اجرا می کنند. وهر کسی برای خود کار جدیدی صورت نمی دهد. این زعم ما انسانهاست که هر چیزی را جدید و متفاوت می بینیم. ولی همه اینها تنها یک حقیقت است .
و ان اعمل صالحا ترضاه
در لحظات آخر شهادت زمانی که در گودال قتلگاه است و چیزی نمانده فنا فی الله شود، می فرماید : رضا برضائک : راضیم به رضای تو.
و اصلح لی فی ذریتی
چیزی از امام حسین (ع) باقی نمانده . اما همان مقداری هم که باقی مانده را می فرماید تو محافظت کن.
انی تبت
هیچ کس مثل امام حسین(ع) بدون هیچ واسطه ای نتوانست به سمت خدا برود .
و انی من المسلمین
نه تنها به رضا بلکه به تسلیم هم رسیدم . تسلیم محض هستم و هر چه تو بخواهی و پیش بیاوری گردن می نهم.
اولئک الذین نتقبل عنهم احسن ما عملوا
در اینجا جمع بسته می شود . هر کسی که این مسیر رابرود وهر چیزی را که انجام دهد، خداوند بهتر از آن را قبول می کند .
( در بحث عبادت یک قسم ، صحت عبادت که باید رعایت شود تا عبادت صحیح باشد . و قسم دیگر قبول عبادت، که این مقبولیت مرتبه بالاتری است . در اینجا گفته می شود همه اعمالشان قبول وهمه زندگیشان عبادت خداست . چه راه بروند چه بشنوند چه حرف بزنند و ...
و نتجاوزعن سیئاتهم فی اصحاب الجنه
اگر خطایی هم کنند خداوند همه را محو می کند و نادیده می گیرد . نمونه بارز آن در کربلا «زهیر»
به لحاظ اعتقادی و معرفتی حتی امیرالمومنین (ع) و حسنین را نمی شناسد. ولی جزو یاران شهید کربلا می شود . وقتی دراین محیط قرار بگیریم به خاطر دیگران هم از ما می گذرند. مثلا برخی از کسانی که اهل معرفت هستند و اعتقاد قوی دارند ، تلاش می کنند که آرامگاهشان در ری باشد . چون اگر گناهکار هم باشند به خاطر آن آقایی که آنجا دفن است لطفی هم به آنها می شود و عذاب از آنها برداشته می شود . مهم این است که توفیق حاصل شود و وارد این دایره شد .
وعد الصدق
از پیش گفته شده وعده حق است.
و الذی کانوا یوعدون
درنقطه مقابل ، کسی که حق والدین را نشناخت و اف کرد و حرف ناشایست زد .چه در مسائل اجتماعی و چه اعتقادی .
اتعد اننی ان اخرج و قد خلت القرون من قبلی و هما یستغیثان الله
بحث اعتقادی پدر و مادر بیان می شود و فرزند نا خلفی که مقابل آنها می ایستد و همه حق را انکار می کند .
ویلک امن ان وعد الله حق فیقول ما هذا الا اساطیر الاولین
عتاب کرد به فرزند که بدان وعده خدا حق است ولی نااهلان می گویند اینها همه افسانه است .
اولئک الذین حق علیهم القول فی امم قد خلت من قبلهم من الجن و الانس .
این انسانهایی که تقابل و دشمنی دارند فقط متعلق به دوره امام حسین (ع ) نیستند . اینها همیشه بوده اند.
انهم کانوا خاسرین
فکر می کنند پیروز هستند ولی بازنده اصلی آنها هستند و خسارت با آنهاست .
و لکل درجات مما عملوا
آنها هم یکی نیستند . مرتبه دارند. در زیارت عاشورا می خوانیم لعنت بر خود آنها و لعنت بر تابعینشان . لعنت بر او که سکوت کرد و چیزی نگفت . آنها همه درجه دارند . درست است که درون یک مجموعه هستند. اما یکی بیشتر و یکی کمتر است.
و لیوفیهم اعمالهم و هم لا یظلمون
ظلم به آنها نمی شود اگر چه خود آنها ظالم بودند و حق را ضایع کردند . ( روضه های امام حسین (ع) بین این آیات قرار دارد )
و یوم یعرض الذین کفروا علی النار اذهبتم طیباتکم فی حیاتکم الدنیا
چیزهای پاک را به آتش کشیدید و آن را به هیچ دنیا فروختید.
و استمتعتم بها فالیوم تجزون عذاب الهون بما کنتم تستکبرون فی الارض بغیر الحق و بما کنتم تفسقون
وقتی فساد علنی شود . همان که یزید انجام داد. البته قبل از آن هم بود . ولی نه به صورت آشکار. و علت این قیام این بود که فساد علنی شده بود
و ذکر اخا عاد اذ انذرقومه بالاحقاف
محلی که محل عذاب سخت و مصیبت بزرگ است.
و قد خلت النذر من بین یدیه و من خلفه الا تعبدوا الا الله انی اخاف علیکم عذاب یوم عظیم . قالوا اجئتنا لتافکنا عن الهتنا فاتنا بما تعدنا ان کنت من الصادقین
قال انما العلم عند الله و ابلغکم ما ارسلت به و لکنی اریکم قوما تجهلون.
امام تا لحظات آخر می فرمود شما نمی دانید که چکار می کنید چشمانتان را باز کنید و گوشهایتان را شنوا کنید .
فلما راوه عارضا مستقبل اودیتهم قالواهذاعارض ممطرنا
در اینجا بحث آب و گرفتاری عده ای به آب و عطش است.
بل هو ما استعجلتم به ریح فیها عذاب الیم
شما فکر می کنید از آب برخوردارید و به دست شماست . در حالی که اینطور نیست .عذاب برای شماست عذابی الیم .
تدمر کل شی بامر ربها فاصبحوا لا یری الا مساکنهم کذلک نجزی القوم المجرمین
شما متهم نیستد مجرم هستید .
ولقد مکناهم فیما ان مکناکم فیه و جعلنا لهم سمعا و ابصارا و افئده فما اغنی عنهم سمعهم و لا ابصارهم و لا افئدتهم من شی اذ کانوا یجحدون بایات الله و حاق بهم ما کانوا به یستهزون
مقابلان با الله کف می زدند و می خندیدند. امام می فرمود شما دیگر قلبی برای فهم ندارید . چون حرام همه وجود شما را پر کرده است . مقابل آیات الله قرار گرفته اید و بلکه با او به جنگ برخاسته اید .
و لقد اهلکنا ما حولکم من القری و صرفنا الایات لعلهم یرجعون
این آتش همه شما را در بر می گیرد . نپندارید که می توانید به مظلومان ظلم کنید
فلولا نصرهم الذین اتخذوا من دون الله قربانا الهه بل ضلوا عنهم و ذلک افکهم و ما کانوا یفترون
پس چرا گمان باطل و معبودانشان آنها را یاری نکردند و بلکه از نظرشان محو شدند. این بود نتیجه دروغ آنها و آنچه افترا می بستند .
و اذ صرفنا الیک نفرا من الجن یستمعون القران فلما حضروه قالوا انصتوا
در زمان وحی این آیه را یکی از اجنه شنید و سریع برگشت و برای بقیه جن ها گفت .
فلما قضی ولوا الی قومهم منذرین
قالوا قومنا انا سمعنا کتابا انزل من بعد موسی مصدقا لما بین یدیه یهدی الی الحق و الی طریق مستقیم
این چیزی که من شنیدم راه مستقیم را نشان میداد
یا قومنا اجیبوا داعی الله
بیاید به کمک رویم و دعوت خدا را لبیک گوییم .
و امنوا به یغفر لکم من ذنوبکم و یجرکم من عذاب الیم
اینها کسانی هستند که به واقعه کربلا دیررسیدند و همه چیز تمام شده بود و جزو کسانی هستند که امام زمان (عج) را یاری خواهند کرد .
و من لا یجب داعی الله فلیس بمعجز فی الارض و لیس له من دونه اولیا
هیچ راهی غیر از این نیست . فقط باید به سوی خدا رفت و دعوت او را لبیک گفت.
اولئک فی ضلال مبین
کسانی که مقابل این حرف روشن قرار دارند در گمراهی آشکار هستند .
اولم یروا ان الله الذی خلق السموات و الارض و لم یعی بخلقهن بقادر علی ان یحی الموتی
در اینجا بحث رجعت بیان می شود که اولین رجعت کننده ای که بعد امام زمان (عج) مراجعه می کند، امام حسین (ع) است که حکومت می کند .
انه علی کل شی قدیر
خداوند هر کاری که بخواهد انجام می دهد.
و یوم یعرض الذین کفروا علی النار الیس هذا بالحق
اینها برحق نبودند . حال که درآتش افتادند ( البته منظور از قیامت قیامت صغری هم می تواند باشد ) ندا میاید آیا این وعده حق نبود ؟
قالوا بلی و ربنا قال فذوقوا العذاب بما کنتم تکفرون
فاصبر کما صبراولوالعزم من الرسل و لا تستعجل لهم کانهم یوم یرون ما یوعدون لم یلبثوا الا ساعه من نهار بلاغ فهل یهلک الا القوم الفاسقون
گویند بله . به پرورگارمان سوگند که حق بود . خدا گوید پس عذابتان را به کیفر اعمالتان بچشید .
صبور باش ( ای رسول ) همچنان که پیغمبران اولوالعزم صبر کردند و برای عذاب آنان تعجیل مکن که وعده هایی که به آنها داده شده است را خواهند دید و خواهند پنداشت که جز ساعتی از روز درنگ نداشته اند . این قرآن تبلیغ رسالت است برای تمام خلق . آیا جز مردم فاسق هلاک خواهند شد ؟
در اینجا سوره احقاف تمام می شود و بعد در ادامه ، درسوره محمد (ص) داستان زندگی بقیه را مشخص می کند .
بسم الله الرحمن الرحیم
الذین کفروا و صدوا عن سبیل الله اضل اعمالهم
بدترین اعمال از برای کسانی است که مقابل خدا و رسول می ایستند و سد می شوند .
و الذین امنواوعملوا الصالحات و امنوا بما نزل علی محمد و هو الحق من ربهم کفر عنهم سیاتهم و اصلح بالهم
ذلک بان الذین کفروا اتبعوا الباطل و ان الذین امنوا اتبعوا الحق من ربهم کذلک یضرب الله للناس امثالهم
حق و باطل مشخص شده و بلاتکلیفی وجود ندارد . اگر سکوت بود باید دید این سکوت به نفع چه کسی بود . سکوت به نفع امام حسین (ع) نبود چون امام ، خود قیام کرد . پس هیچ سکوتی پذیرفته نیست .
فاذا لقیتم
مثل اعلی وجود امام حسین(ع) است و فقط یک جمله نیست که در کتابی آمده باشد . خود بین آتش رفت و همه را نجات داد .
والذین کفروا فضرب الرقاب
به این معنی که امام حسین (ع) قدرت طلب نبود و خشونت طلب نبود . حرفی که امروزه برسر زبانها افتاده است.اما وقتی کار به اینجا می رسد ایشان هم عزم جنگ می کنند و مطابق اوامر الهی حرکت می کنند .
وحتی اذا اثخنتموهم فشدواالوثاق فاما منا بعد و اما فداء حتی تضع الحرب اوزارها
( تک تک اینها روضه ها یی است که باید فراوان گریست ولی ما معرفت نداریم تا در این آیات عمیق تدبر کنیم . )
ذلک و لو یشا ءالله لانتصر منهم و لکن لیبلوا بعضکم ببعض و الذین قتلوافی سبیل الله فلن یضل اعمالهم
بحث شهادت مطرح می شود که خوب می جنگند و به شهادت هم می رسند .
سیهدیهم و یصلح بالهم و یدخلهم الجنه عرفها لهم
یا ایها الذین امنوا ان تنصروا الله ینصرکم و یثبت اقدامکم
والذین کفروا فتعسا لهم و اضل اعمالهم
ذلک بانهم کرهوا ما انزل الله فاحبط اعملهم
این داستان به طور کامل ادامه دارد و زوایای مختلف کربلا و شخصیت امام حسین (ع) رابیان می کند.
افلم یسیرو فی الارض فینظرو کیف کان عاقبه الذین من قبلهم دمر الله علیهم و للکافرین امثالها
موارد زیادی داریم که اهل بیت حتی با قاتلین خود هم ارفاق می کنند .
ذلک بان الله مولی الذین امنوا و ان الکافرین لا مولی لهم
ان الله یدخل الذین امنوا و عملو الصالحات جنات تجری من تحت الانهار و الذین کفروا یتمتعون و یاکلون کما تاکل الانعام والنار مثوی لهم
وکاین من قریه هی اشد قوه من قریتک التی اخرجتک اهلکناهم فلا ناصر لهم
افمن کان علی بینه من ربه کمن زین له سوء عمله و اتبعوا اهواءهم
مثل الجنه التی وعد المتقون فیها انهار من ماء غیر اسن و انهار من لبن لم یتغیر طعمه و انهار من خمر لذه للشاربین و انهار من عسل مصفی و لهم فیها من کل الثمرات و مغفره من ربهم کمن هو خالد فی النار و سقوا ماءحمیما فقطع امعاءهم
و منهم من یستمع الیک حتی اذا خرجوا من عندک قالوا للذین اوتوا العلم ماذا قال انفا اولئک الذین طبع الله علی قلوبهم و اتبعوا اهواءهم
و الذین اهتدوا زادهم هدی و ءاتاهم تقواهم
فهل ینظرون الا الساعه ان تاتیهم بغته فقد جاء اشراطها فانی لهم اذا جاءتهم ذکرئهم
فاعلم انه لا اله الا الله و استغفر لذنبک و للمومنین و المومنات و الله یعلم متقلبکم و مثواکم
و یقول الذین امنوا لو لا نزل سوره فاذا انزلت سوره و ذکر فیها القتال رایت الذین فی قلوبهم مرض ینظرون الیک نظر المغشی علیه من الموت فاولی لهم
طاعه و قول معروف فاذا عزم الامر فلو صدقوا الله لکان خیرا لهم
فهل عسیتم ان تولیتم ان تفسدوا فی الارض و تقطعوا ارحامکم
کسانی اهل قرآن و مومن بودند و با واسطه جزو خاندان امام حسین (ع) محسوب می شدند. ولی وقتی اعلان جنگ شد ، هر کدام بهانه ای آوردند و آیه های صلح آوردند . اما وقتی زمان , زمان جنگ است و معصوم چنین تشخیصی را داده است و فسق وجود دارد و امت به انحراف می رود، اگر آن زمان کشته نشود و برنخیزد چه امامی است ؟ چه حقی خواهد بود و حق کجا معنا پیدا می کند ؟
آنها از ترس، قیافه هایشان مانند مرده شده بود . همراهی با امام حسین (ع) نکردند .
هیچ عذر و بهانه ای پذیرفته نیست . نه زن و نه بچه و نه بیماری و نه هیچ چیز دیگر . همه جور آدمی در صحرای کربلا بودند . در شب عاشورا حضرت فرمود بیعت من از همراهانی که با ایشان آمده بودند برداشته شد. هر کس بخواهد می تواند برود.
خیلی ها برگشتند. اینهاکسانی بودنه که به چهل نرسیدند . همه یکدیگر را می شناسند .
اگر حضرت ابالفضل(ع) صاحب بصیرت نافذ است، هر کس مقابل اوست ، کور است . او چگونه حق را دید ؟
در سپاه دشمن عده زیادی بودند که به بهانه اندکی برای جنگ آماده بودند. آنها جاهل به تمام معنا بودند. اما شمر که دایی حضرت عباس (ع) است ،جزو آنها نیست. او می داند و می شناسد و جرات به خود می دهد که سر امام را جدا کند و هر نوع جنایت دیگری را هم مرتکب می شود.
اینها ایمان آورده بودند ولی
اولئک الذین لعنهم الله فاصمهم و اعمی ابصارهم
سلام بر عباس و لعنت بر آنها. اینها کر و کور هستند .
افلا یتدبرون القران ام علی قلوب اقفالها
دنبال قرآن کاغذی نباشید .
قرآن ، حسین (ع) است. هر کجا می رود به دنبالش بروید. آیه الهی اوست و کتاب الهی اوست. اگر هرعذر و بهانه ای بیاورید با قرآن مقابله کردید . اگر اهل قرآن هستید ، باید شخصیت را ببینید.
زمانی برای امیرالمومنین(ع) اتفاق افتاد که قرآن رابر سر نیزه بردند . حضرت فرمود من قرآن هستم . حقیقت قرآن من هستم. منطق قرآن من هستم . ولی کسی توجه نکرد . حال امام حسین(ع) هم همان را می گوید « افلا یتدبرون اقفالها» اینها اصلا نمی بینند.
ان الذین ارتدوا علی ادبارهم من بعد ما تبین لهم الهدی الشیطان سول لهم و املی لهم
مرتد هستند. مرتد کسی است که با درک و علم و نماز و روزه و فهم به همه ضروریات دین می رسد. اما دلایل این رسیدنش تقابل با دین خداست. از این حق روی برمیگرداند و شروع به مقابله با خدا می کند .
همه حرکت امام حسین (ع) بنا به خواست خدا بود. پیغمبر(ص) فرمود : حسین جان خداوند خواسته که تو را شهید ببیند وغلتان در خون. و بازماندگان تو را اسیر ببیند. کسی که دلیل وبهانه می آورد پیروی از شیطان کرده است . تاکیتک امام زمان(عج) هم در فتح جهان مانند قیام امام حسین (ع) است . هیچ چیز پنهان و مخالفی وجود ندارد . همه اتفاقاتی که برای امام حسین (ع) در مورد جناح حق و کفر افتاد، الان هم وجود دارد .
ذلک بانهم قالوا للذین کرهوا ما نزل الله سنطیعکم فی بعض الامر و الله یعلم اسرارهم
فکیف اذا توفتهم الملائکه یضربون وجوههم و ادبارهم
هر جا که به نفع شان باشد حضور دارند. اینها به این سادگی نخواهند مرد.
ذلک بانهم اتبعوا ما اسخط الله و کرهمو رضوانه فاحبط اعمالهم
ام حسب الذین فی قلوبهم مرض ان لن یخرج الله اضغا نهم
و لو نشاء لارینا کهم فلعرفتهم بسیماهم و لتعرفنهم فی لحن القول و الله یعلم اعمالکم
هر چیزی که خداوند رضایت به آن داشت مقابلش ایستادند . و ولایت را قبول نکردند . ( حبوط عمل و ضایع شدن عمل داریم که این مساوی است با قبول نکردن ولایت )
و لنبلونکم حتی نعلم المجاهدین منکم و الصابرین و نبلوا اخبارکم
اینها خوب هستند مجاهد هستند و صبر می کنند . مثل امام سجاد (ع)
ان الذین کفروا و صدو عن سبیل الله و شاقوا الرسول من بعدما تبین لهم الهدی لن یضروالله
ضرری به خدا نمی رسد .
یا ایها الذین امنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و لا تبطلوا اعمالکم
ولایت را هم بپذیرند .
ان الذین کفروا و صدوا عن سبیل الله ثم ماتوا و هم کفار فلن یغفر الله لهم
اشاره به سوره توبه آیه های حدود 80 که منافقون بدتر از کفار هستند که حتی پیامبر با مقام مستجاب الدعوگی اگر 70 بار برای اینها استغفار کند پذیرفته نمی شود .
فلا تهنوا و تدعوا الی السلم و انتم الاعلون و الله معکم و لن یترکم اعمالکم
شش آیه اول سوره حدید متعلق به آخر الزمان و امام زمانی هاست کسانی که اهل تعمق هستند.
انما الحیوه الدنیا لعب و لهو و ان تومنوا و تتقوا یوتکم اجورکم و لا یسئلکم اموالکم
ان یسئلکموها فیحفکم تبخلوا و یخرج اضغانکم
ها انتم هولاء تدعون لتنفقوا فی سبیل الله فمنکم من یبخل و من یبخل فانما یبخل عن نفسه و الله الغنی و انتم الفقراء و ان تتولوا یستبدل قوما غیرکم ثم لایکونوا امثالکم
اینها امام زمانی هستند . در اوج ظلم و ستم نجات پیدا می کنند . اصحاب امام حسین هم همینگونه هستند .
خداوند شما را رها نمی کند. قیام همان قیام است و یار همان یار. امام همان امام . حرف هم همان حرف .
وقتی بحث انفاق از مال و جان و ابرو باشد خیلی ها پا پس می کشند .
هر کس که بخل می وزرد و انفاق نمی کند ، به خود ضرر می رساند و در حق خود بخل می ورزد .
همه شما فقیر ترین هستید و خدا بی نیاز است .
اگر بخواهد شما را تغییر میدهد و قوم دیگری را جانشین تان می کند .
در ادامه سوره فتح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
انا فتحنا لک فتحا مبینا
نتیجه شهادت و قیام ، فتح و پیروزی است .
لیغفر لک الله ما تقدم من ذنبک و ما تاخر و یتم نعمته علیک و یهدیک صراطا مستقیما
از آدم تا خاتم و هر کس به دین اسلام پیوستگی دارد، حقیقت و باطنی دارد .
ویتم نعمته و ینصرک الله نصرا عزیزا
اینها آیتی است که نتیجه همان شهادت است . اینکه کاش ما با شما همراه باشیم برای ماست .
هوالذی انزل السکینه فی قلوب المومنین لیزدادوا ایمانا مع ایمانهم و لله جنود السموات و الارض و کان الله علیما حکیما
لیدخل المومنین و المومنات جنات تجری من تحتها الانهار خالدین فیها و یکفر عنهم سیاتهم و کان ذلک عندالله فوزا عظیما
و یعذب المنافقین و المنافقات و المشرکین و المشرکات الظانین بالله ظن السوء علیهم دائره السوءوغضب الله علیهم و لعنهم و اعدلهم جهنم و ساءت مصیرا
نصر خدارا توضیح می دهد . امام زمان (عج) وقتی قیام کنند، شروع قیامشان بواسطه یک ماه است که همراه با رعب است و دشمنان امام
می ترسند . همیشه تاریخ همین بوده است . برای علی(ع) هم همین بود و برای امام زمان (عج) هم این است . حقیقتی که در همه خلقت جاری هست . هر کجا که نصرت الهی باشد، علی(ع)هم هست . ( آیه های سوره شوری )
امید که ما هم به این عدد عشر برسیم . درست است که مصیبت امام حسین (ع) عظیم است ولی عزاداری برای ایشان خود عبادتی عظیم است . شب عاشورا امام تا صبح مناجات کرد . در دستورات دینی داریم اگر خیلی گره به کار افتاد ، از یک مظلوم بخواهید دعا کند. حال وقتی امام حسین مظلوم در آن محیط زجرآور شروع به مناجات می کند ، ببیند چه اتفاقی می افتد .
ان شالله ما به درک معارف و عمل به آن برسیم .
والسلام